ΜΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΡΟΙΔΑ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ

Οποιος σήμερα πει με σιγουριά, ότι ξέρει, τι ακριβώς συμβαίνει με το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και την παγκόσμια οικονομία, ή είναι τρελός ή έχει περίσσευμα σε θράσος.Εδώ και χρόνια, εδώ και μήνες, όλα τα δήθεν Ινστιτούτα των «Σοφών», όλοι οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί, όλοι οι διευθυντές τραπεζών και οι ηγέτες των κρατών, μας διαβεβαίωναν, ότι η κρίση είναι υπό έλεγχο. Τα δε δικά μας σαίνια, οι Γκαργκάνας και Αλογοσκούφης, στις τελευταίες τους εκθέσεις και στις προβλέψεις τους για το 2008, ήταν υπεραισιόδοξοι. Μέχρι προχθές μάλιστα ο πρωθυπουργός μας διαβεβαίωνε ότι η κρίση είναι μια αμερικανική υπόθεση. Τελικώς, το μόνο σίγουρο είναι ότι «πίσω από τις διαφορετικές απόψεις και θέσεις υπάρχουν όχι μόνο διαφορετικές κοσμοθεωρίες αλλά κυρίως διαφορετικά ταξικά συμφέροντα».Το ακόμη πιο σίγουρο είναι ότι, όπως συμβαίνει εδώ και χιλιάδες χρόνια, οι χαμένοι είναι πάντα οι ίδιοι, οι αδύναμοι και αφελείς και εδώ, ακόμη και ο Θεός δεν κάνει εξαιρέσεις. Δεν άφηνε ο Φαραώ τον εκλεκτό λαό του Θεού να φύγει από την Αύγυπτο, αντί να τιμωρήσει τον υπαίτιο, τον άφησε να ζήσει μέχρι τα βαθιά γεράματα, τιμωρώντας όλο τον αιγυπτιακό λαό, ακόμη και τα αθώα βρέφη. Αυτή η συνήθεια, του να τιμωρείς τους φουκαράδες και να επιβραβεύεις τους ομοίους σου ισχυρούς (βλέπε Μ. Αλέξανδρος, Τσίνγκις Χαν, Αττίλας, Α. Χίτλερ, κ.α.), έχει γίνει εθισμός, παράδοση που έχει εισχωρήσει ακόμη και στο DNA των θυμάτων.Μέσα από τα κόλπα και τα τρικ εκείνων που ελέγχουν την οικονομία και οι οποίοι έχουν ταυτότητα και κοινωνική προέλευση, σε λιγότερο από μια δεκαετία, λαμβάνει χώρα μια δεύτερη τεράστια αναδιανομή του πλούτου προς τα πάνω, προς τους έχοντες και κατέχοντες. Όλα ξεκίνησαν από τις ΗΠΑ και τον λεγόμενο «γκουρού-μάγο», τον πρόεδρο της Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας (FED) A. Greenspan, (παλαιό χρηματιστή) που το 2000-01 μείωσε το προεξοφλητικό επιτόκιο στο 1% για να προσελκύσει εκείνους τους φουκαράδες, που είδαν το τυρί, όχι όμως και τη φάκα. Αφού γέμισε την αγορά με το πιο φτηνό χρήμα στην ιστορία της ανθρωπότητας, προς μεγάλη ικανοποίηση των χρηματιστηρίων και προσωρινή χαρά των δανειοληπτών, μέσα σε δύο χρόνια ανέβασε το επιτόκιο στο 4,5%, αναγκάζοντας εκατομμύρια αμερικανών, που θέλησαν να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους να αποκτήσουν μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους, να χάσουν και τα «σώβρακά τους». Ακόμη και σήμερα, βγαίνει ο κύριος αυτός, δίνει συμβουλές και ακόμη και πρόεδροι κρατών κάθονται «σούζα», αντί να τον κλείσουν μέσα. Αλλά να τον κλείσουν μέσα ποιοι και γιατί; Εκείνοι που έχουν την πολιτική εξουσία; Γιατί να το κάνουν όταν βλέπουν ότι οι πάντα-χαμένοι, οι φουκαράδες, αντί να εκδηλώνουν την οργή τους μαζικά, κλαίνε τη μοίρα τους ή ψάχνουν τους υπαίτιους στους ομοίους κατώτερούς τους, τους ξένους, τους τσιγκάνους, τους άνεργους, τους περιθωριακούς, κ.λ.π.Ακόμη και ο δίκαιος Σόλων, αν δεν είχαν ξεσηκωθεί οι αθηναίοι, δεν θα έκανε ποτέ το νόμο της «Σεισάχθειας». Αν ζούσε σήμερα θα έκανε το κορόϊδο. Όταν βλέπεις αμερικανούς πολίτες που έχουν χάσει το σπίτι τους, μένουν σε σκηνή είναι άνεργοι και ενοχοποιούν τον εαυτό τους για ότι έχει συμβεί, λες και ήταν θέλημα Θεού, θα πρέπει να είσαι αφελής να τους υποστηρίξεις. Τέτοιοι που είναι δεν τους αξίζει τίποτα παραπάνω. Τα μισά χρήματα, από αυτά που θα δώσουν οι αμερικανοί φορολογούμενοι για τους τραπεζίτες, αν τα έδιναν πριν ένα χρόνο για να βοηθήσουν τα εκατομμύρια των αμερικανών να διατηρήσουν το σπίτι τους, σήμερα δεν θα υπήρχε κρίση. Το πιο τρελό στην υπόθεση είναι ότι εκατομμύρια πλειστηριασμένα σπίτια παραμένουν κλειστά ενώ εκατομμύρια οικογένειες είναι στους δρόμους.Από την άλλη, βλέπεις, π.χ. τον νεαρό μάνατζερ Axel Miller, που χρεοκόπησε τη γαλλο-βελγική τράπεζα Dexia, να παίρνει 3,7 εκατομμύρια ευρώ αποζημίωση, ζεστά κρατικά γαλλο-βελγικά ευρώ, για να πάει στο σπίτι του. Είναι δυνατόν να αφήσουν το «παιδί» τους απροστάτευτο; Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα του Manager-Magazine, από τους μάνατζερς των 400 μεγαλύτερων επιχειρήσεων της Γερμανίας, μόνο ένας προέρχεται από χαμηλά κοινωνικά στρώματα. (αυτά για τους αφελείς που πιστεύουν ότι επειδή θα αποφοιτήσουν από το Χάρβαρντ ή το Γέϊλ, θα τα καταφέρουν να γίνουν μάνατζερς με εκατομμύρια αμοιβή στα 27 όπως π.χ. ο Κυριάκος Μητσοτάκης). Οι περισσότεροι ακριβοπληρωμένοι μάνατζερς είναι παιδιά συγκεκριμένων οικογενειών και συγκεκριμένης κοινωνικής προέλευσης. Αυτά λοιπόν τα παιδιά-μανατζερς που τα τελευταία χρόνια έχουν θεοποιηθεί ακόμη και από πρώην αριστερούς όπως ο Μ Ανδρουλάκης και τα οποία θα μας οδηγούσαν στη Νέα Γη της Επαγγελίας σαν σύγχρονοι Μόουζες, μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού. Αυτοί είναι οι αληθινοί μάγκες. Τα κορόϊδα, αφού καλούνται να πληρώσουν τη νύφη, αρχίζουν να ψάχνουν τους ενόχους. Αν κρίνω δε από τα σχόλια στις διάφορες ιστοσελίδες, τους έχουν βρει ήδη. Είναι οι λαθρομετανάστες, οι γύφτοι, τα πρεζόνια και φυσικά, η Παπαρήγα, ο Αλαβάνος, ο Τσίπρας και γενικώς τα κομμούνια. Βλέποντας αυτές τις συμπεριφορές θαυμάζω ακόμη περισσότερο τους Κόκκαλη, Μπόμπολα και πολλούς άλλους πρώην αριστερούς, που κατάλαβαν νωρίς πως δεν αξίζει να αγωνίζεσαι για κάποιους που δεν το επιθυμούν και πως το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να διοχετεύσεις την ενεργητικότητά σου στο να βελτιώσεις τον εαυτό σου.Μια απορία έχω μόνο. Θα κάνουν οι αληθινοί μάγκες, τουλάχιστον μια πρόποση: «εις υγείαν των κοροιδων;» Νομίζω πως το αξίζουμε!